De drie-éénheid contra God is één.

Bs'd

De bijbel leert: God is één.

De bijbel leert nergens: God is drie.

Waarom zijn er dan nog mensen die in een drie-éénheid geloven?


Eliyahu

Ik denk omdat de Zoon uitgaat van de Vader. De Roach Ha Kodesh uitgaat van de Vader. God is geest. Yeshua is Gods zoon. Ik kan me wel voorstellen dat mensen dat denken. Of dit helemaal Bijbels is, tja, daar valt over te discusieren.

Maar de vraag zou zijn, in hoeverre is de Messias (of dit nu Yeshua is of niet is voor deze vraag niet relevant) goddelijk?

Nathanael schreef:Ik denk omdat de Zoon uitgaat van de Vader. De Roach Ha Kodesh uitgaat van de Vader. God is geest. Yeshua is Gods zoon. Ik kan me wel voorstellen dat mensen dat denken. Of dit helemaal Bijbels is, tja, daar valt over te discusieren.

Bs'd

Maar als het niet bijbels is, waar hebben we het dan nog over?

Iedereen kan allerlei wilde theoriën verzinnen, die zijn hun gewicht in goud waard.

Maar de vraag zou zijn, in hoeverre is de Messias (of dit nu Yeshua is of niet is voor deze vraag niet relevant) goddelijk?

Het antwoord is: Helemaal niet. De messias zal 100% mens zijn, geboren uit de normale vereninging van man en vrouw, en hij zal niet God, goddelijk, of de zoon van God zijn.


Eliyahu

Ik zeg niet dat dat is wat ik geloof. Maar jij vraagt waarom mensen daarin geloven, ik geef je een mogelijkheid waarom. Het was een antwoord op je vraag.

Nathanael schreef:Ik zeg niet dat dat is wat ik geloof. Maar jij vraagt waarom mensen daarin geloven, ik geef je een mogelijkheid waarom. Het was een antwoord op je vraag.

Bs'd

En geloof jij nou in een drie-eenheid of niet?


Eliyahu

Is dat relevant?

De Ene heeft mij bereid als begin van zijn weg,- vooraf aan zijn werken sinds toen;
een eeuwigheid geleden ben ik ingezet, sinds het begin, sinds de voortijden van de aarde;
toen er geen oervloeden waren ben ik onder weeën voortgebracht,- toen er geen wellen waren, zwaar van water; eer er bergen werden afgezonken,-
vóór de verschijning van heuvels ben ik onder weeën voortgebracht;
nog had hij aarde en buitengebieden niet gemaakt,-
niet het begin van de stofjes der wereld;
toen hij hemelen gereedmaakte was ík daar,-
toen hij een cirkel beschreef op het aanschijn van de oervloed;
toen hij pluiswolken stevigheid gaf daarboven,-
toen hij de wellen van de oervloed hun sterkte verleende;
toen hij voor de zee zijn voorschrift vaststelde, dat de wateren niet aan het woord van zijn mond mochten voorbijgaan,-
toen hij de fundamenten der aarde beschreef,
was ik aan zijn zijde als troetelkind, en was ik zijn geluk dag aan dag,-
spelend voor zijn aanschijn te aller tijd,
spelend op het vlak van zijn aarde,-
en mijn geluk lag bij de zonen van Adam!

Sinds het begin is er het spreken; dat spreken is God nabij,
ja God zelf is dat spreken;
het is er sinds het begin, God zo nabij;
alles geschiedt daardoor en buiten dat om geschiedt niet één ding dat is geschied.
Daarin is er leven, en dat leven is het licht der mensen;
het licht schijnt in de duisternis: de duisternis heeft het niet opgenomen.
het is het waarachtige licht dat iedere mens wil verlichten, komende tot de wereld.
In de wereld was het en de wereld is erdoor geworden, maar de wereld heeft hem niet herkend;
tot het zijne is hij gekomen en de zijnen hebben hem niet aangenomen;
maar zovelen hem hebben aangenomen, hun heeft hij het vermogen gegeven kinderen van God te worden,-
zij die geloven in zijn naam;
die niet uit stuwingen van bloed niet uit de wil van menselijk vlees en niet uit de wil van een man, maar uit God worden voortgebracht.
Het spreken is vlees-en-bloed geworden en heeft bij ons zijn tent opgeslagen; wij hebben zijn glorie aanschouwd, een glorie zoals eigen aan de eniggeborene van bij de Vader;- vol van genade en waarheid.

Jij gaat er eerst prat op dat het NT NIET leert dat Yeshua God is, dan gaat je beweren dat het NT leert dat Yeshua "een god" is en dan geeft je aan dat Yeshua een scheppende God is en daarna schreeuwt je moord en brand dat wat het NT zegt "afgodendienst" is! Wat wordt het nou? Leert het NT nou WEL of NIET dat Yeshua God is, ja of nee? Je weet het zelf niet!

Mia

Uitgaande van Johannes 1:1 waar geschreven staat: "1 In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God."

Volgens Eliyahu is dit vers afgodendienst (en dús christelijk bedrog), en trekt hij de Goddelijkheid van het Woord in twijfel. Maar wat werd er in de tijd van Johannes geleerd over het Woord? Wat was er toen bekend over het Woord? Aangezien Johannes een Jood was die in Israël leefde en dus vanuit Joods perspectief schreef, kijken we even naar wat er toen werd geleerd over het Woord en wat Johannes dus waarschijnlijk werkelijk bedoelde.

Mia

Nathanael schreef:Is dat relevant?

Bs'd

Het zou de discussie helpen als we weten wat de ander wel en niet gelooft.

De Ene heeft mij bereid als begin van zijn weg,- vooraf aan zijn werken sinds toen;
een eeuwigheid geleden ben ik ingezet, sinds het begin, sinds de voortijden van de aarde;
toen er geen oervloeden waren ben ik onder weeën voortgebracht,- toen er geen wellen waren, zwaar van water; eer er bergen werden afgezonken,-
vóór de verschijning van heuvels ben ik onder weeën voortgebracht;
nog had hij aarde en buitengebieden niet gemaakt,-
niet het begin van de stofjes der wereld;
toen hij hemelen gereedmaakte was ík daar,-
toen hij een cirkel beschreef op het aanschijn van de oervloed;
toen hij pluiswolken stevigheid gaf daarboven,-
toen hij de wellen van de oervloed hun sterkte verleende;
toen hij voor de zee zijn voorschrift vaststelde, dat de wateren niet aan het woord van zijn mond mochten voorbijgaan,-
toen hij de fundamenten der aarde beschreef,
was ik aan zijn zijde als troetelkind, en was ik zijn geluk dag aan dag,-
spelend voor zijn aanschijn te aller tijd,
spelend op het vlak van zijn aarde,-
en mijn geluk lag bij de zonen van Adam!

En nu de hele tekst: " 1 Roept de Wijsheid niet
en verheft de Verstandigheid niet haar stem?
2 Boven op de hoogten aan de weg,
daar, waar de paden samenkomen, is zij gaan staan,
3 aan de zijde van de poorten, aan de ingang der stad,
waar men de poortdeuren binnengaat, roept zij luide:
4 Tot u, mannen, roep ik
en mijn stem gaat uit tot de mensenkinderen!
5 Gij onverstandigen, leert schranderheid,
gij dwazen, verstaat het met uw hart.
6 Hoort, want ik zal verheven dingen spreken
en mijn lippen openen tot wat recht is.
7 Want waarheid spreekt mijn gehemelte,
een gruwel voor mijn lippen is de goddeloosheid.
8 Al de woorden van mijn mond zijn in gerechtigheid gesproken;
niets daarin is verdraaid en verkeerd.
9 Zij alle zijn voor de verstandige juist,
betrouwbaar voor wie kennis gevonden hebben.
10 Neemt mijn vermaning aan en niet zilver,
en kennis boven uitgelezen goud.
11 Want wijsheid is beter dan koralen,
al wat men zou kunnen begeren, kan haar niet evenaren.
12 Ik, de Wijsheid, woon bij de schranderheid
en ik verkrijg kennis door overleggingen.
13 De vreze des HEREN is het kwade te haten;
hoogmoed en trots en boze wandel
en een mond vol draaierijen haat ik.
14 Mijner zijn raad en overleg,
ik ben het inzicht; mijner is de kracht.
15 Door mij regeren de koningen
en verordenen de machthebbers recht.
16 Door mij heersen de vorsten
en de edelen, al de rechters der aarde.
17 Ik heb lief wie mij liefhebben,
wie mij ijverig zoeken, zullen mij vinden.
18 Rijkdom en eer zijn bij mij,
duurzaam goed en gerechtigheid.
19 Mijn vrucht is meer waard dan goud, ja dan gelouterd goud,
mijn opbrengst meer dan uitgelezen zilver.
20 Ik wandel op het pad van de gerechtigheid,
midden op de wegen van het recht,
21 om hen die mij liefhebben, bezit te doen beërven;
hun schatkamers zal ik vullen.
22 De HERE heeft mij tot aanzijn geroepen
als het begin van zijn wegen,
vóór zijn werken van ouds af.
23 Van eeuwigheid aan ben ik geformeerd,
van den beginne, eer de aarde bestond.
24 Toen er nog geen oceaan was, ben ik geboren,
toen er nog geen bronnen waren, rijk aan water.
25 Eer de bergen omlaaggezonken waren,
vóór de heuvelen ben ik geboren;
26 toen Hij het aardrijk en de velden nog niet had gemaakt,
noch de eerste stofdeeltjes der wereld.
27 Toen Hij de hemel bereidde, was ik daar;
toen Hij een kring trok op het oppervlak van de oceaan,
28 toen Hij de wolken daarboven bevestigde,
en de bronnen van de oceaan met kracht opborrelden,
29 toen Hij aan de zee haar perk stelde,
opdat de wateren zijn gebod niet zouden overtreden,
en Hij de grondslagen der aarde bepaalde,
30 toen was ik een troetelkind bij Hem,
ik was een en al verrukking dag aan dag,
te allen tijde mij verheugend voor zijn aangezicht,
31 mij verheugend in de wereld van zijn aardrijk,
en mijn vreugde was met de mensenkinderen.
32 Nu dan, zonen, luistert naar mij,
want welzalig zijn zij die mijn wegen bewaren.
33 Hoort naar de vermaning, dan wordt gij wijs,
slaat haar niet in de wind.
34 Welzalig de mens die naar mij luistert,
dag aan dag wachthoudende aan mijn deuren,
bewakende de posten van mijn poorten.
35 Want wie mij vindt, heeft het leven gevonden,
hij heeft van de HERE welgevallen verkregen.
36 Maar wie mij mist, doet zijn leven geweld aan;
allen die mij haten, hebben de dood lief.

Dit hele hoofdstuk gaat over de personificatie van de wijsheid.


Eliyahu

Dat klopt, en dat is Yeshua

Nathanael schreef:Dat klopt, en dat is Yeshua

Bs'd

En anderen claimen dat het Mohammed is.
Of Lou de palingboer.

Kan je je stelling met bewijzen onderbouwen?


Eliyahu

Nathanael schreef:klik

Bs'd

Like the man says: "Hoor Israel, Y-H-W-H is onze God, J-H-W-H is ÉÉN!"

En dan vervolgt hij met: "Maar dat betekent niet dat God wiskundig één is, maar dat hij de enige is, dat alleen hij aanbeden mag worden".
Hij geeft alleen geen bewijzen of argumenten daarvoor. We moeten hem maar geloven dat als God zegt dat Hij één is, dat hij dan toch drie is.

En dan beweert hij dat het woord "echad", wat "één" betekent, vaak gebruikt wordt voor een samengestelde eenheid.

Nee dus.

Hij beweert dat "Elohiem" een meervoudsvorm is:

“Elohiem” is een meervoudsvorm, maar het wordt heel vaak gebruikt voor enkele personen of goden. Mozes wordt in Ex 4:16 en 7:1 een “Elohiem” genoemd, en niemand die bij zijn volle verstand is zal zeggen dat Mozes een meervoud was.

Ook afgoden, zoals de philistijnse afgod Dagon, wordt aangeduid met “elohiem” in I Sam 5:7, en Chemosh, de god van Ammon en Moab in Richteren 11:24, I Kon 11:33, en Ashtarte, de afgod van de Sidoniers, zie I Kon11:33, en Milcom, een andere afgod van Ammonieten in I Kon 11:33.
En ook in het gebed van Ezra in Nehemia 9:18 wordt het woord “elohiem” gebruikt om een enkel gouden kalf aan te duiden. Zie ook Ex 32:4.

Dus het woord “Elohiem”, ook al heeft het een meervoudsuitgang, wordt geacht enkelvoudig te zijn, tenzij de context duidelijk aangeeft dat het meervoud moet zijn.

Er zijn nog veel meer woorden in het hebreeuws waarvan de enkelvoudsvorm uitgedrukt wordt met de mannelijke meervoudsuitgang “iem”. Voorbeelden hiervan zijn “gezicht”: Paniem, “water”, Majiem, “hemel”, shamajiem”, en nog vele anderen.
Ook het woord “Heer”, wordt soms in de meervoudsvorm gebruikt voor enkelvoudige personen zoals bijvoorbeeld Abraham in Gen. 24:9-10, Voor Josef in Gen. 42:30+33, de farao van Egypte in Gen. 40:1, en een “hardvochtige heer”, in Jes 19:4.

Dus het woord “Elohiem” is totaal geen indicatie voor een meervoud. Temeer daar de werkwoorden verbonden aan het woord elohiem vrijwel altijd in het enkelvoud staan.


En dan komt hij met "Laat ONS mensen maken".

Genesis 1:26; "Laat ons mensen maken." Uit dit vers leert het christendom dat God niet 1 is maar 3.

Als iemand in een willekeurige tekst het woord "ons" tegenkomt, is er dan ook maar 1 weldenkend persoon die dan denkt dat dat woordje 'ons' betrekking heeft op 1 enkel persoon met een multiple personality disorder?

Maar waarom, als het christendom het woordje 'ons' ziet in de bijbel denkt men dat dan wel? Heel eenvoudig. Het christendom heeft twee of drie goden, en die moeten ze op de één of andere manier toch weer zien te reduceren tot één, want zelfs het NT zegt dat er maar 1 God is. Dus daarom probeert men drie goden in één god te proppen. Waardoor men zegt dat God zijn eigen zoon is.

En de volledig normale uitleg dat bijvoorbeeld God tegen de engelen sprak, daar gaat men aan voorbij. Of de mogelijkheid dat er sprake is van een majesteitsmeervoud.

Sommige christenen proberen de simpele traditioneel joodse verklaring dat God tot de engelen sprak onderuit te halen door te zeggen dat de engelen niet deelnamen aan het scheppingsproces.. Zij wijzen naar Genesis 1:1 en zeggen: "God was de schepper, en niet de engelen." Maar het is een gegeven feit in het jodendom dat een boodschapper gelijk is aan degene die hem gezonden heeft. Bijvoorbeeld, wanneer iemand met een vrouw trouwt door middel van een boodschapper, dan is het legale effect hetzelfde als wanneer hij haar persoonlijk getrouwd zou hebben.

Een goed bijbels voorbeeld van "een boodschapper is gelijkwaardig aan de zender" is Genesis 19 waar gesproken wordt over de vernietiging van Sodom en Gomorra. God stuurt twee engelen om de stad te vernietigen. De engelen zeggen tegen Lot in vers 13: "want wij gaan deze plaats verwoesten; want groot is het geroep over haar voor de HERE; daarom heeft de HERE ons gezonden om haar te verwoesten." Hierna zie Lot tegen zijn schoonzoons: "Staat op, verlaat deze plaats, want de HERE gaat de stad verwoesten." Lot zei niet: "De engelen gaan de stad verwoesten", Hij zei: "de HERE (J-H-W-H in de hebreeuwse grondtekst) gaat de stad verwoesten." En in vers 29 staat: "Toen GOD de steden der Streek verwoestte, gedacht God Abraham," Dus de engelen waren gezonden door God om de stad te verwoesten, maarde bijbel zegt ons dat God het gedaan heeft. En waarom zou hetzelfde niet opgaan voor de schepping?

Maar hoe dan ook, de mens is niet geschapen door een meervoud. Kijk in Genesis 5:1; "Ten dage, dat God Adam schiep". Hier is het werkwoord "schiep", "bara" in het hebreeuws, in het enkelvoud. Dit geeft duidelijk aan dat de God die Adam schiep een enkelvoud is, want het werkwoord volgt het onderwerp: Onderwerp meervoud, werkwoord meervoud. Onderwerp enkelvoud, werkwoord enkelvoud. Hetzelfde geldt voor het allereerste vers van de bijbel: "In den beginne schiep God de hemel en de aarde." Het woord "schiep", is geschreven in het enkelvoud: "bara". Als God een meervoud was, dan had het "baroe" moeten zijn.

Dan komt hij met Gen 18, waar God Abraham bezoekt, en Abraham bezoek krijgt van drie mannen. Het is echter overduidelijk uit de tekst, en uit Gen 19:1, dat tenminste twee van de drie mannen engelen zijn.

Geen drie-éénheid daar.

En dan gaat hij verder met vertellen dat het in het NT allemaal duidelijk wordt, maar dat het toch allemaal een mysterie is.

Dus God is volgens hem een mysterie. De drie-eenheid, die overigens NERGENS in de bijbel te vinden is, is een mysterie, en "één" betekent niet één, maar drie.

Tot zover dat filmpje.


Eliyahu

Jouw troon, Godsman, is voor éeuwig en altíjd;
de scepter van je ríjk is een scépter die récht doet;
jouw liefde heet gerechtigheid, je haat boosheid;
daarvoor heeft God, jouw God, je gezalfd met ólie van vréugde, méer dan jé gezéllen;

Uw troon, o God, staat voor altoos en eeuwig,
uw koninklijke scepter is een rechtmatige scepter.
Gij hebt gerechtigheid lief en haat goddeloosheid;
daarom heeft, o God, uw God u gezalfd met vreugdeolie boven uw metgezellen;

Nathanael schreef:Jouw troon, Godsman, is voor éeuwig en altíjd;
de scepter van je ríjk is een scépter die récht doet;
jouw liefde heet gerechtigheid, je haat boosheid;
daarvoor heeft God, jouw God, je gezalfd met ólie van vréugde, méer dan jé gezéllen;

Uw troon, o God, staat voor altoos en eeuwig,
uw koninklijke scepter is een rechtmatige scepter.
Gij hebt gerechtigheid lief en haat goddeloosheid;
daarom heeft, o God, uw God u gezalfd met vreugdeolie boven uw metgezellen;

Bs'd

De woorden hier vertaald met "God" zijn "elohiem".

En elohiem kan betekenen "God", "machtige man", "leider", of "rechter".

Mozes wordt verschillende malen "elohiem" genoemd in o.a. Ex 4:16, en Ex 7:1.

Rechters worden "elohiem" genoemd in Ex 21:6.

In Psalm 82 worden leiders/machtige mannen elohiem genoemd.

Dus wat er in Psalm 45 gebeurt, is dat ook daar koning David een "elohiem" genaamd wordt.


Eliyahu